1 Nisan’a hazırlananlarla ilgili artık daha net bilgilere
sahibiz.
Ankara ve İstanbul’dan birinin Cumhur İttifakı’nın elinden alınması
üzerine oyun kuranlar, 31 Mart gecesi gelecek sonuçlara göre harekete geçecek.
Fakat burada iki farklı yapının da kendi aralarında
rekabetine tanık oluyoruz.
Bu köşeyi takip edenler hatırlayacaktır “Ak Parti
içinden bir değil iki parti kurmaya hazırlanıyorlar” diye yazmıştım. Ve şunları
söylemiştim:
“Pusuda bekleyen (…) parti kuracakmış.
Ama bu tek bir parti
değilmiş. 2 parti yoldaymış.
Biri bir yerde, “ben buradayım gelsinler” diye bekliyormuş.
Diğer bir başka yerde başkalarıyla birlikte çoktan harekete geçmişmiş.”
(10.12.2018 Yeni Şafak)
İsim vermeden “oluşum”dan söz etmiştim. Artık o oluşumların
kimlerden oluştuğunu da söyleyebiliriz.
MECLİS’TE GRUBU BULUNAN BİR PARTİ TASFİYE OLUR MU?
Son günlerde Ankara kulisleri hayli hareketli. Yerel
seçimlerde Cumhur İttifakı’nın büyükşehirlerde alacağı her yenilgi yeni
kurulacak partiler için motivasyon kaynağı.
Bir de Meclis’te şu anda grubu bulunan partilerden birinin
seçimin sonucuna göre “milletvekili kaybedeceği” de konuşuluyor.
Bir partinin
de CHP’nin başını çektiği ittifakın yenilgisi halinde dağılacağı da
konuşulanlar arasında.
KILIÇDAROĞLU’NUN ALTERNATİFİ BULUNABİLİR Mİ?
Geçtiğimiz günlerde CHP’li eski bir vekil ile ayak üstü
sohbet etme imkanım oldu. “Yeni bir dil. Birlik için yeni bir çıkış” öneren
konuşmasının bir yerinde, “Kılıçdaroğlu’ndan daha iyi bir genel başkan
bulduğumuz anda onu değiştiririz.
Bu da yakındır” dedi. Çok ilginç. Kılıçdaroğlu’nun
alternatifinin bulunamaması nedeniyle CHP Genel Başkanlığı koltuğunda
oturduğunu öğrenmiş olduk.
Bu bilgi bana, 31 Mart seçim sonuçlarının CHP’de de
dalgalanmaya neden olacağını düşündürdü.
Bir de konunun DSP boyutu var ki
tartışılmaya değer.
Zira, küskün ya da kendini itilmiş hisseden CHP’liler
“sol”da alternatif olarak DSP’ye yöneliyor. Bakalım bu yöneliş, 1 Nisan’dan
sonra Meclis’teki aritmetiğe nasıl yansıyacak?
Biz ana konumuza geri dönelim.
AK PARTİ İÇİNDEN 2 PARTİ ÇIKARMAK İSTEYENLER ARASINDAKİ REKABET
Dedim ya Ak Parti içinden parti kurmak üzere 2 farklı
yapının hazırlık içinde olduğunu biliyoruz.
Bunlardan ilki Sayın AhmetDavutoğlu’nun başını çektiği grup. Ankara’da harıl harıl “istişare” yapıyorlar.
Anadolu’da değişik vesilelerle boy gösteriyorlar.
Medyada kendilerine yakın
yazar ve akademisyenler eliyle “Yeni bir siyasi söylem gerekli” çıkışı
yapıyorlar. Bazı elemanlarıysa, “Seviyemetre” olarak faaliyet yürütüyor.
İkinci oluşum ise Sayın Abdulllah Gül’ün organizasyonu
çerçevesinde Ali Babacan’ın partileşme çabası.
Abdullah Gül’ün, 24 Haziran seçimleri sırasında “Çatı aday”
olmayı “Geniş bir mutabakata” bağlaması ve o “geniş mutabakat”ın oluşmaması
nedeniyle “aday olmaması” hafızalarımızda taptaze.
Buna mukabil, “Başkanlık
sistemine olan rezervi ve parlamenter sisteme öykünmeleri” de.
Sayın Gül’ün, yakın geçmişte bir üniversitedeki konuşmasında
geçmiş bir konuşmasına atıf yaparak aynen şöyle dediğini de biliyoruz, “(…)
evimizin içini düzene koymamız gerekir.
Bunu koymadığımız süre içerisinde bir
gün gelir ya insanlar ayaklanır ya da dış müdahaleler kaçınılmaz hale gelir.”
Bu cümlelerle kimlere göz kırptığını izah etmeme gerek var
mı? Yoksa etrafımızdaki darmadağınık olan, işgal edilen, talan edilen ülkeler
ve o ülkelerle “belirgin” ilişki geliştirenlere bakmamız yeterli değil mi?
Gül’ün neden kendi liderliğinde bir siyasi oluşumun içinde olmadığını
merak ediyorsanız şayet, 24 Haziran sürecini yeniden hatırlamak yeterli
olacaktır, kuşkusuz.
O gün Temel Karamollaoğlu’na biçilen rol bugün Ali
Babacan’a biçilmiş görünüyor. İlginç!
Diğer bir oluşumun merkezinde Sayın Davutoğlu var. Ahmet
Davutoğlu’nu en son 30 Ağustos Zafer Bayramı resepsiyonunda Beştepe’de
görmüştüm. Öfkeli gözlerle hepimizi süzüp, gidip bir sandalyeye oturmuştu. Oysa
yapılan eleştirilere rağmen ilişkilerinde belli bir seviye ve üslubu
koruyacağına inanıyordum hep. Mesela rahmetli Özal, mesela rahmetli Erbakan
öyle yapıyordu.
Böyle bir ruh haliyle partileşme sürecine giren Sayın
Davutoğlu’nun nasıl “kitleleşeceği”ni, eleştirileri nasıl hazmedeceğini ya da
savuşturacağını merak etmiyor değilim.
En önemlisi de Ak Parti içinden iki parti kurmaya
çalışanlara Ak Parti camiasının nasıl muamele edeceğini çok merak ediyorum
Bu arada Davutoğlu ile ilişkilendirilen bazı köşe yazarı ve
gazetecilerin ağız birliği yapmışçasına, “tek adamlık”, “karamsarlık”, “kötücül
psikoloji” pompalaması dikkatinizi çekmiyor mu?
Gül ile Davutoğlu’nun partileşme sürecinin Ak Parti yönüyle
de tartışılmaya değer. Ancak bu yazıda ikilinin arasındaki rekabetin öyle kolay
kolay çözülebilecek olmadığını söylemekle yetineyim.
Sözün başında dedim ya iki farklı yapının da kendi
aralarında rekabetine tanık oluyoruz. Bu rekabet öyle kolay kolay aşılabilir
değil.
Zira, birbirlerini medya üzerinden yalanlamış iki aktör var
karşımızda.
Örneğin bakınız, 3 Mayıs 2015’te DÜSSELDORF’ta Sayın Ahmet
Davutoğlu’nun benim de içinde olduğum gazetecilere yaptığı açıklama!
Parti kurmak için pusuda bekleyenler ne kadar daha bekler?
Hürriyet'te Mehmet Soysal çok dikkat çekici bir yazı yazdı
dün.
“Rabarba Siyaseti” başlıklı yazıda şunları söylüyor:
“Duyuyoruz ki Ankara’nın arka sokaklarında yeni siyasi
defterler açılıyormuş.
Lakin sadece defterler yeni...
Ve duyuyoruz ki pusularda bekleyenler kalabalıklaşıyormuş.
Hesap kitap defterlerine adını yazdıranlar sessizce kuyruğa
girmiş...
Kim olduklarına bakıyoruz.
Filmsiz kalan aktörler, yani bildiklerimiz...
Ve tanıdıklarımız...
Davanın neferleriydi güya...
Şimdi pusuda pusu siyaseti yapmaya çalışıyorlar...
Defterlerin etrafındaki isimlere bakıyoruz da...
Ya terk edenler ya da terk edilenler.
Pusuda birilerinin iktidardan düşmesi bekleniyor...
Şimdi de “yeni” bir dava etrafında toplanarak iktidar
olmanın hayaliyle yaşanıyor...
(…) Devlet dışı aktörlerin hesapları...
Ve illegal örgütlerin ihanetleri...
FETÖ, PKK gibi gün ışığına çıkanların yaptıklarını
biliyoruz.
Lakin yeraltında notlar yazarak defterleriyle yeryüzüne
çıkmayı bekleyenler de var.
Rıhtımlar ıslanmış bir defa...
Ve zemini kaygan.
Ayak oyunları,
Çarpışmalar,
Çatışmalar bitecek gibi değil...
Çünkü rabarba siyaseti birilerinin ruhuna işlemiş.”
(18.02.2019 Hürriyet)
Mehmet Soysal isim vermemiş, tarif etmiş. Yeni bir siyasi
oluşumun hazırlığından söz ediyor. “Pusuda bekleyenler” olarak nitelendirdiklerinin
bugünlerdeki hareketliliğine işaret ediyor.
Uzunca süredir biz de takip etmeye çalışıyoruz olan biteni
ve bu sütunda yazmaya çalışıyoruz.
Evvela şunu söylemekte yarar var. Herkesin yeni bir siyasi
parti kurma hakkı vardır. Siyasi Partiler Kanunu çerçevesinde kurulan her
siyasi parti meşrudur. Makbuldür.
Buraya kadar hiçbir sorun yok.
Hatta, bir siyasi parti içerisindeyken “ayrılıp” yeni bir
siyasi parti kurmak da meşrudur. Burada da sorun yok.
Lakin son dönemde duyduklarımız, gördüklerimiz haber
kaynaklarından aldığımız bilgiler gösteriyor ki “yeni” bir dava etrafından
toplanarak iktidar olma hayali kuranların ortak özelliği, tıpkı Soysal’ın da
dikkat çektiği gibi “Ya terk edenler ya da terk edilenler” olması. Nedense
açıktan siyaset yapmayı değil, “Pusuda beklemeyi” tercih ediyor olmaları.
Sinsice davranıyor olmaları.
İşte itirazımız bunadır. Yani pusuda bekleyerek siyaset
yapma biçiminedir.
Bu sütunda yazdım, 1 Nisan’ı bekleyenler var. Ak Parti
içindeki bazıları bir değil 2 parti kurmaya hazırlanıyor diye.
Hem bir siyasi hareketin içinde yer alacaksınız, hem de o
siyasi hareketin “yenilgisi” için var gücünüzle çalışacaksınız…. Nihayetinde o
yenilgi üzerinden siyaset üreteceksiniz.
İşte bu olmaz!
24 Haziran seçim sürecinde Kemal Kılıçdaroğlu’nun gönlündeki
“çatı aday” olacaksınız sonra süreç akamete uğrayınca sessizce çekilip
“arkadaşlarım” dediklerinizin tökezlemesini bekleyeceksiniz.
Ya da 24 Haziran sürecinde partinizde hiçbir görev
almayacaksınız, sonra bütün “birikim”inizi “yeni parti” için ortaya
koyacaksınız.
Milat olarak da 1 Nisan’ı belirleyeceksiniz.
Beklerken de etki alanınızdakiler üzerinden “tek adamlık”,
“karamsarlık”, “kötücül psikoloji” filan pompalayacaksınız!
Buna Soysal’ın deyimiyle tam da “Rabarba siyaseti” denir.
Bakalım, daha ne kadar pusuda beklemeyi sürdürebilecekler.
Takipteyiz.
